Przyczyny buntu u nastolatków
Czy to dlatego, że przeżyliśmy to na własnej skórze czy też dlatego, że mamy dzieci lub krewnych w tym okresie rozwoju, większość populacji już wie, że dorastanie jest skomplikowanym etapem do przeżycia. Powszechne jest, że w tym okresie rozwoju i dojrzewania pojawiają się kłótnie, spory, a nawet konflikty w relacjach między rodzicami a dziećmi, lub między nastolatkami a dorosłymi w ogóle. Buntowniczość w okresie dojrzewania jest jednym z głównych punktów, które mogą utrudniać kontakt młodzieży z dorosłymi.
Ale chociaż czasami może to być frustrujące dla obu „stron”, nie jest to coś dziwnego czy złego: zdecydowana większość ludzi miała w pewnym momencie jakąś fazę buntu i oporu, co jest nie tylko częste, ale i zdrowe dla rozwoju własnej tożsamości. W tym artykule omówimy pokrótce, co oznacza ta faza buntu, dlaczego się pojawia i jak na nią reagować w kontekście edukacji i rodziny.
Sprzeciw – definicja, synonimy
Dorastanie: złożony etap
Pierwszą rzeczą, którą musimy wziąć pod uwagę mówiąc o dojrzewaniu jest fakt, że niezależnie od tego, czy bunt jest obecny czy nie, mamy do czynienia ze skomplikowanym i dziwnym czasem w życiu człowieka. Jest to najistotniejszy okres dojrzewania i wzrostu w naszym rozwoju, będący etapem przejścia z dzieciństwa do dorosłości i rozgrywający się mniej więcej między jedenastym a dwudziestym rokiem życia.
W okresie dojrzewania ciało zaczyna przechodzić przyspieszone przemiany. Cechy płciowe pojawiają się, nasz głos się zmienia, nasz rozmiar i siła znacznie wzrasta i są zachodzą zmiany hormonalne, które zmieniają nasz nastrój i zachowanie.
W tym samym czasie zaczynamy opuszczać etap dziecięca, a wymagania społeczeństwa stają się coraz bardziej skomplikowane, coraz bardziej dorosłe. Zaczyna się domagać pewnej odpowiedzialności za własne czyny i coraz większą wagę zaczyna się przywiązywać do relacji społecznych.
Rodzice nie są już postrzegani jako istoty doskonałe i zaczynamy dostrzegać swoje ograniczenia i różnice między nimi a nami, mimo że nadal jesteśmy od nich zależni. Ogólnie rzecz biorąc, istnieje pewien dystans od rodziny i przyjaźnie stają w centrum uwagi i preferencji przyszłego dorosłego.
Zmienia się również myślenie, zarówno jako efekt zmian dojrzewania mózgowego, jak i wynikających z nich zmian psychospołecznych. To właśnie w okresie dorastania rozwija się duża część funkcji wykonawczych, takich jak zdolność planowania, inicjowanie kontroli i hamowanie zachowań czy organizacja własnej aktywności.
Jest to również etap poszukiwań: oprócz tego wszystkiego otwierają się nowe możliwości, pojawia się większa otwartość i poszukiwanie doświadczeń. Nasza tożsamość tworzy się stopniowo, w miarę poznawania różnych wzorców zachowań i wybierania podstawowych wartości, które będą kierować naszym postępowaniem.
Biorąc to wszystko pod uwagę, dojrzewanie może być bardzo niepokojące i generować duże napięcie u tych, którzy cierpią z tego powodu i mogą reagować z pewną wrogością i buntowniczością.